| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,108 |
| تعداد مقالات | 34,636 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,759,224 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 80,131,555 |
بررسی احتمال خطر باقیمانده آفتکشها در کشمش تاکستان | ||
| آفت کش ها در علوم گیاه پزشکی | ||
| دوره 9، شماره اول، مهر 1404، صفحه 31-38 اصل مقاله (741.69 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jppps.2025.134720 | ||
| نویسندگان | ||
| وحیده مهدوی* 1؛ محسن مروتی1؛ نبی هداوند2؛ محمد پیله فروش3؛ اسمعیل قربانیان4 | ||
| 1دانشیار، مؤسسۀ تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران | ||
| 2دکتری فیزیولوژی و اصلاح میوه، امور میوه های سردسیری وخشک، معاونت امور باغبانی، وزارت جهاد کشاورزی، تهران، ایران | ||
| 3کارشناس، مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین، ایران | ||
| 4کارشناس، دفترامور میوه های سردسیری وخشک، معاونت امور باغبانی، وزارت جهاد کشاورزی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| پایش باقیمانده آفتکشها یکی از الزامات اساسی برای آگاهی از شرایط ایمنی محصولات کشاورزی است. وزارت جهاد کشاورزی نیز به عنوان متولی تولید محصولات کشاورزی لازم است از کیفیت محصولات تولیدی به لحاظ آلایندهها اطلاع داشته باشد. اطمینان از کیفیت کشمش تولیدی در کشور به جهت سلامت مصرف کنندگان داخلی، حفظ بازارهای بین المللی، توان صادراتی و ارز آوری بالا دارای اهمیت است. در سالهای اخیر با افزایش سطح استانداردهای آلایندهها از جمله باقیمانده آفتکشها، صادرات برخی محمولههای کشمش با مشکل مواجه شده است. در بررسی حاضر نمونهبرداریهای شناسنامهدار از کشمش باغات شهرستان تاکستان استان قزوین به عنوان یکی از قطبهای اصلی تولید کشمش کشور انجام شد. 37 آفتکش که بیشترین گزارشات باقیمانده در نمونه های کشمش در آنها دیده شده بود در دستور کار پایش قرار گرفت. بیشترین باقیمانده ها مربوط به تیودیکارب (سیس فایر، لاروین)، کلرپیریفوس (فوسکا)، تیوفانات متیل (توپسین ام)، کرزوکسیم متیل (استروبی)، فوزالن (فوزالن)، کاربندازیم (کاربندازیم)، ایندوکساکارب (آوانت) و پروپارژیت (امایت) بود که مقادیر باقیمانده تیودیکارب بیشتر از بیشینه مانده مجاز ملی برآورد شد. نتایج ارزیابی ریسک نشان داد مصرف نمونه های کشمش مورد بررسی با وجود داشتن باقیمانده آفتکشها در نمونههای فعلی با مقادیر مشاهده شده، خطری برای مصرف کنندگان کودک و بزرگسال از نظر ایجاد بیماریزایی در دسته سرطان زا و غیر سرطان زایی قرار نمیگیرند. اما با توجه به تنوع باقیمانده آفتکشهای مشاهده شده در برخی نمونهها، بعضا در یک نمونه باقیمانده سه آفتکش همزمان (هر چند کمتر از بیشینه مانده مجاز) دیده شد که لازم است با اقدامات لازم از جمله مدیریت تلفیقی آفات، تا حد ممکن نسبت به کاهش مصرف آفتکش ها اقدام نمود. | ||
| کلیدواژهها | ||
| کشمش؛ باقیمانده آفتکشها؛ ارزیابی خطر؛ سرطانزایی؛ غیر سرطانزایی؛ سلامت | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 35 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 20 |
||