جوادزاده, سید مهدی. (1403). دانش بومی کشت و تولید گیاه دارویی چای ترش در استان سیستان و بلوچستان. سامانه مدیریت نشریات علمی, 6(2), 106-92. doi: 10.22092/mpt.2025.355446.1187
سید مهدی جوادزاده. "دانش بومی کشت و تولید گیاه دارویی چای ترش در استان سیستان و بلوچستان". سامانه مدیریت نشریات علمی, 6, 2, 1403, 106-92. doi: 10.22092/mpt.2025.355446.1187
جوادزاده, سید مهدی. (1403). 'دانش بومی کشت و تولید گیاه دارویی چای ترش در استان سیستان و بلوچستان', سامانه مدیریت نشریات علمی, 6(2), pp. 106-92. doi: 10.22092/mpt.2025.355446.1187
جوادزاده, سید مهدی. دانش بومی کشت و تولید گیاه دارویی چای ترش در استان سیستان و بلوچستان. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1403; 6(2): 106-92. doi: 10.22092/mpt.2025.355446.1187
دانش بومی کشت و تولید گیاه دارویی چای ترش در استان سیستان و بلوچستان
استفاده از دانش بومی کشت و تولید چای ترش در استان سیستان و بلوچستان از سالیان متمادی رایج بوده و کشاورزان محلی در تولید و برداشت چای ترش زحمت زیادی، متحمل میشوند و تمامی مراحل کاشت تا برداشت این محصول بهوسیله دانش بومی کشاورزان انجام میشود. لذا تحقیق حاضر باهدف مـستندسازی دانش بومی کاشت و تولید چای ترش در اسـتان سیستان و بلوچستان صـورت گرفـت. در ایـن مطالعـه دانستنیهای کشاورزان پیرامون چای ترش در قالب پرسشنامه محقق-ساختهای گردآوری گردید. روش تحقیق توصیفی –تحلیلی و به شیوۀ میدانی انجام شد. ابتدا پرسشنامه طراحیشده، روایی و سپس پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ تعیین گردید که مقدار آن 93/0 به دست آمد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 44 نفر تعیین شد. توزیع پرسشنامه در بین کشاورزان محلی به صورت تصادفی بوده و برای تحلیل دادههای از نرمافزار SPSS22 استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از وجود دانش بومی و سنتهای محلی غنی در بین کشاورزان منطقه است که ناشی از وجود نظام سنتی کاشت و تولید چای ترش است. نتایج نشان داد که کشت چای ترش توسط کشاورزان بومی در این استان عمدتاً از نیمه بهمن تا اواسط خرداد ماه صورت میگیرد. بیشتر کشاورزان بومی کاشت چای ترش را در خاک دارای بافت متوسط (7/72 درصد کشاورزان)، تراکم کاشت متوسط (6/63 درصد)، عمق کاشت پنج سانتیمتر (5/79 درصد) و روش کاشت کرتی (9/40 درصد) و به صورت هیرم کاری (2/77 درصد) را برای زراعت این گیاه مناسب دانستند.
Indigenous knowledge of cultivation and production of the medicinal plant, Roselle (Hibiscus sabdariffa L.), in Sistan and Baluchestan province
نویسندگان [English]
s. mahdi javadzadeh
agr
چکیده [English]
The indigenous knowledge of cultivating and producing Roselle has been prevalent in Sistan and Baluchestan Province for generations, with farmers relying entirely on traditional methods from planting to harvesting. This study was conducted to document and analyze indigenous agricultural practices related to Roselle in the region. A researcher-designed questionnaire was used to gather farmers' knowledge on Roselle cultivation. The study employed a descriptive-analytical approach, conducted through field research. The validity of the questionnaire was confirmed, and its reliability was assessed using Cronbach's alpha test. Findings indicate a rich tradition of local knowledge and farming practices, shaped by the traditional agricultural system in the area. The results show that local farmers typically plant Roselle from mid-February to mid-June. The most farmers have believed that the cultivation of Roselle were considered suitable in loamy soil (72.7%), moderate planting density (63.6%), a planting depth of 5 cm (79.5%), ridges planting method (40.9%), and wet planting techniques (77.2%) ideal for cultivation. Most farmers recommended some methods for Roselle cultivating including using of germinated seeds without the application of manure and chemical fertilizers, irrigating every 14 and 21 days, crust-breaking after first irrigation, Roselle blend cultivation with other crops, and weeds control manually in Roselle farming.
کلیدواژهها [English]
Roselle, Indigenous knowledge, Traditional cultivation
مراجع
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب