| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,975 |
| تعداد مقالات | 33,408 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,904,329 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,405,850 |
ارزیابی توسعه کشاورزی پایدار در ایران با استفاده از روش مزیت نسبی | ||
| اقتصاد کشاورزی و توسعه | ||
| مقاله 3، دوره 23، شماره 2 - شماره پیاپی 90، شهریور 1394، صفحه 29-54 اصل مقاله (347.7 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30490/aead.2015.58991 | ||
| نویسندگان | ||
| علیرضا کوچکی* ؛ مهدی نصیری محلاتی؛ حامد منصور؛ روح الله مرادی | ||
| چکیده | ||
| پایداری کشاورزی علاوه بر در نظر گرفتن منابع و نظام های کشاورزی، مسائل زیست محیطی، اقتصادی-اجتماعی و وضعیت جوامع روستایی را نیز در بر می گیرد. پایداری یک مفهوم کیفی است و نمی توان آنرا بهطور مستقیم اندازه گیری کرد، بنابراین باید شاخصهایی مناسب انتخاب شوند که بتوانند مقدار و دوام پایداری یک نظام کشاورزی را تعیین کنند. در این مطالعه، به منظور ارزیابی پایداری کشاورزی در استان های مختلف کشور، از روش مزیت نسبی استفاده شد. به این منظور 5 شاخص که هر شاخص، خود از چندین سنجه تشکیل شده بود، برای هر استان در نظر گرفته شدند. این شاخصها عبارتاند از: منابع کشاورزی، پیشرفت کشاورزی، محیط زیست، وضعیت جوامع روستایی و آموزش. در مجموع، 60 سنجه برای ارزیابی پایداری کشاورزی مدنظر قرار گرفتند. استان های مختلف کشور در هر سنجه رتبهبندی شدند و در نهایت برای هر شاخص میزان پایداری محاسبه و پایداری کلی کشاورزی برای هر استان برآورد شد. دادهها و اطلاعات مورد نیاز برای محاسبه سنجههای مورد بررسی از منابع و سازمان های اطلاعاتی مختلف گرد آوری شد. نتایج تحقیق نشان داد که استان فارس از لحاظ شاخصهای پیشرفت کشاورزی و محیط زیست، استان خراسان رضوی از لحاظ شاخصهای منابع کشاورزی و آموزش و استان مازندران از نظر شاخص وضعیت جوامع روستایی رتبه اول را در بین استانهای کشور دارند و از نظر تمام شاخص های مورد ارزیابی، استان قم کمترین رتبه را در سطح کشور دارد. استانهای فارس و خراسان رضوی نیز دارای بیشترین پایداری کشاورزی و استان قم دارای کمترین پایداری کشاورزی بر اساس مجموع 5 شاخص در بین استانهای کشورند. بعد از استان قم هم استان های کهگیلویه و بویر احمد، بوشهر، ایلام و سمنان کمترین پایداری کشاورزی را دارند. بهطور کلی، میزان پایداری کشاورزی برای استانهای مختلف کشور تعیین و نقاط ضعف و قوت هر استان در پایداری کشاورزی مشخص گردید. طبقهبندی JEL: Q1، Q10، C10 | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| توسعه پایدار؛ مزیت نسبی؛ جوامع روستایی؛ محیط زیست؛Environmental؛ Relative Advantage؛ Rural societies؛ sustainable development | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Assessing Agricultural Sustainability in Iran by Relative Advantage Approach | ||
| نویسندگان [English] | ||
| A. Koocheki؛ M. Nassiri Mahallati؛ H. Mansoori؛ R. Moradi | ||
| چکیده [English] | ||
| Sustainability of agriculture involves agriculture resources, environment, social-economic and rural social issues. Sustainability is a qualitative concept and don’t measured directly, so should be selected appropriate indexes which it could be evaluated the value of sustainability in agricultural systems. To evaluate the sustainability of agriculture in different counties of Iran, the relative advantage method was used. For this purpose, 5 indexes which included some indicators were studied for every county. These indexes were agriculture resources, agriculture development, environment, rural societies and education. In general, 60 indicators were considered to evaluate the sustainability of agriculture. Different counties were ranked for every indicator and value of sustainability was calculated for every index and finally the sustainability of agriculture was determinate for every province. The results showed that first rank under indexes of agriculture development and environment, agriculture resources and education indexes and rural society's index were related to Fars, Khorasan Razavi and Mazandaran provinces, respectively. Under all of studied indexes, Ghom province had lowest rank compared with others. Based on all of 5 indexes, the highest agriculture sustainability was obtained in Fars and Khorasan Razavi province and the lowest was gained in Ghom province. After Ghom, provinces of Kohgiliue va Boir Ahmad, Boshehr, Ilam and Semnan had lowest sustainability of agriculture. In general, agriculture sustainability and advantage or disadvantage was determinate for every province. JEL Classification: Q1، Q10، C10 t | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 410 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 275 |
||