1استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، قم، ایران.
2استادیار موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
3مربی پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، قم، ایران.
چکیده
خصوصیات رشد و پرواری تعداد 32 نفر شتر نر جوان متشکل از دو اکوتیپ کلکوهی و ترکمنی با میانگین سنی31±151 روز و میانگین وزنی 55/29±77/141 کیلوگرم به مدت 9 ماه و برای 3 دسته وزنی سبک، متوسط و سنگین مورد بررسی قرار گرفت. شترها در دامداری مستقر و با روزانه دو بار از یونجه، کاه، کنسانتره و علوفه چیده شده از مرتع تغذیه دستی شدند. مقدار خوراک مصرفی و باقی مانده شترها روزانه و وزن شترها ماهانه ثبت گردید. افزایش وزن بهطور انفرادی درمقاطع ماهانه و کل دوره محاسبه شد. مقدار خوراک مصرفی و باقی مانده روزانه ثبت شد و برای کل دوره بهطورگروهی به همراه ضریب تبدیل غذایی محاسبه شدند. وزن اولیه شترها به عنوان متغییر کمکی و وزن ماههای بعد به عنوان رکورد تکرار پذیر در مدل تجزیه و تحلیل وارد شد. میانگین حداقل مربعات صفات محاسبه شد و آزمون معنیداری اثرهای مؤثر بر صفات مورد مطالعه با استفاده از رویه Mixed نرم افزار SAS انجام گرفت. اثر اکوتیپ (01/0P<)، وزن اولیه و دستههای وزنی بر عملکرد رشد و خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی اکوتیپها معنیدار بود (05/0P<). میانگین خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی برای اکوتیپ کلکوهی به ترتیب برابر 01/1±83/3،11/0± 379/0 کیلوگرم و 57/1±94/9 و برای اکوتیپ ترکمنی به ترتیب برابر 05/1±31/4، 10/0±430/0 کیلوگرم و 08/1±83/9 به دست آمد. میانگین کل افزایش وزن کلکوهی 03/5±33/102 کیلوگرم و برای ترکمنی 84/8±01/116 کیلوگرم بود (05/0P<). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اکوتیپ ترکمنی عملکرد رشد و پرواری بهتری نسبت به اکوتیپ کلکوهی دارد.
1scientific board member of agricultural research center of Qom, Qom, Iran
2Member of Scientific Board of Animal Science Research Institute of Iran. Agricultural research, Education and Extension organization, Tehran, Iran
3Scientific board member of agricultural research and education center of Qom, Iran.
چکیده [English]
An experiment was conducted to study growth traits and fattening potential comparison of two Iranian camel ecotypes (Kalkouhi and Turkmen) in enclosed breeding conditions. The project was carried out using 32 young male camels with an average age of 151±31 days and an average weight of 141.77±29.55 kg (in light, medium and heavy groups) during 9 months. Initial weights as covariate and monthly weight of camels as repeated measures were considered in the analyzing model. Least square mean of growth traits were calculated. The fix and random effects on growth traits with Mixed model procedure of SAS, 2004 software were included. Measurement of feed intake/residuary was recorded in group and daily, measurement of weight gain was recorded individually and monthly, as well as for all period. Results showed that the effects of breed (P<0.01), initial weight and weight categories on feed intake, growth performance and feed conversion ratio of young camels were significant (P<0.05). The average daily feed intake, daily weight gain and feed conversion ratio for Kalkouhi ecotype were 3.83±1.01, 0.379±0.11 kg and 9.94±1.57 and for Turkmen ecotype were 4.31±1.05, 0.430±0.10 kg and 9.83±1.08 respectively. Mean total weight gain of Kalkouhi and Turkmen was 102.33±5.03 and 116.01±8.84 kg respectively (P<0.05). In conclusion, growth performance, fattening potential and feed efficiency of Turkmen ecotype was better than Kalkouhi ecotype and could be advised.
کلیدواژهها [English]
Camel, Closed farm, Growth trait, Kalkouhi, Turkmen