| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,975 |
| تعداد مقالات | 33,408 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,905,014 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,406,292 |
جایگاه حفاظتی گونه انحصاری Zeugandra iranica در ایران | ||
| طبیعت ایران | ||
| مقاله 15، دوره 2، شماره 4 - شماره پیاپی 5، مهر 1396، صفحه 104-107 اصل مقاله (382.81 K) | ||
| نوع مقاله: معرفی گونه‌های گیاهی نادر و در معرض انقراض ایران | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/irn.2017.113388 | ||
| نویسندگان | ||
| نسترن جلیلیان* 1؛ مصطفی نعمتی پیکانی2؛ عادل جلیلی3؛ زیبا جم‌زاد3 | ||
| 1استادیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگلها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران | ||
| 2مربی پژوهشی، بخش تحقیقات جنگلها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران | ||
| 3استاد پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| Zeugandra iranica تنها گونه جنس Zeugandra از تیره گل‌استکانی است. این گونه علفی چندساله انحصاری ایران (استان کرمانشاه) بوده و رویشگاه اصلی آن در منطقه گهواره است. گرچه در چند رویشگاه دیگر به‌طور نادر پراکنش دارد، اما بیشترین حضور این گونه در منطقه گهواره است که پوشش جنگلی با گونه غالب بلوط ایرانی دارد. بر اساس شیوه‌نامه اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) و با استفاده از سه معیار میزان حضور، سطح تحت اشغال و اندازه جمعیت، جایگاه حفاظتی این گونه تعیین شد. سطح تحت اشغال این گونه با بازدیدهای صحرایی و برداشت قطعه‌نمونه در رویشگاه‌های آن، 6 هکتار و میزان حضور گونه در محدوده انتشار آن با استفاده از نرم‌افزار GeoCat، نود و هشت هزار هکتار برآورد شد. بنابراین، این گونه در طبقه «در بحران انقراض» قرار می‌گیرد. از آنجایی‌که آرایه‌های تک‌گونه‌ای شامل گونه‌هایی هستند که ممکن است برای همیشه از بین بروند و ژنوم مرتبط با آنها هیچ جای دیگری در منطقه یافت نمی‌شود، پیشنهاد می‌شود که راهکارهای مناسب برای جلوگیری از انقراض این گونه در نظر گرفته شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت؛ ایران؛ جایگاه حفاظتی؛ گونه انحصاری؛ Zeugandra iranica | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The conservation status of Zeugandra iranica, an endemic species of Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Nastaran Jalilian1؛ Mostafa Nemati Peykani2؛ Adel Jalili3؛ Ziba Jamzad3 | ||
| 1Assistant Prof., Forests and Rangelands Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran | ||
| 2Senior Research Expert, Forests and Rangelands Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran | ||
| 3Prof., Research institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Zeugandra iranica is the only species of the genus Zeugandra of Campanulaceae family. This perennial herbaceous species is endemic of Iran (Kermanshah province). The main distribution of this species is Gahvareh region in Kermanshah province, but also it has scattered distribution in some other habitats in the province. This region includes Oak forests with dominant species of Quercus brantii. Based on IUCN guidelines, three criteria were used to evaluate the status of this species as follows: Extent of occurrence (EOO), area of occupancy (AOO) and size of population. Based on field studies and taking plots Zeugandra iranica occupies an area of 6 ha. The extent of occurrence was estimated about 98000 ha using GeoCAT software. According to our results, Zegundra iranica is defined as a critically endangered (CR) species. As monotypic taxa represents species which could be lost forever and their related genomes do not exist anywhere else in the region, it is recommended that appropriate approaches be taken to prevent extinction of this species. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Conservation status, Endemic species, IUCN, Iran, Zeugandra iranica | ||
| مراجع | ||
|
- آقابیگی، ف. و جلیلیان، ن.، 1389. تیره گل‌استکانی (Campanulaceae). در اسدی و همکاران، فلور ایران- شماره 66، انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران. - اسکندری، م.، 1391. بررسی گونه‌های سرخس در معرض تهدید در استان گیلان و مقایسه طبقه‌بندی حفاظتی با معیارهای سازمان جهانی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی (IUCN). رستنیها، 13 (1):9-1. - پناهی، پ. و جم‌زاد، ز.، 1396. جایگاه حفاظتی بلوط‌های ایران. طبیعت ایران، 2(1):91-82. - جم‌زاد، ز. و معین، ف.، 1396. جایگاه حفاظتی گونه‌ای نادر از جنس سلوی به‌نام Salvia ariatata. طبیعت ایران، 2(3):95-92. - دیناروند، م. و حمزه، ب.، 1396. جایگاه حفاظتی گاوزبان خوزستانی. طبیعت ایران، 2(2):104-100. - محبی، ج.، جم‌زاد، ز. و بخشی‌خانیکی، غ.، 1395. جایگاه حفاظتی شش گونه انحصاری مرزه در ایران. طبیعت ایران، 1(1):79-74. - Bora, D., 2015. Distribution of angiospermic monotypic taxa in north east India and their conservational importance. International Journal of Conservational Science, 6(2): 223-232. - Borjian, A., Assadi, M. and Maassoumi, A.A., 2014. Morphology and cytology of Amygdalus reticulata (Rosaceae), an Iranian narrow endemic species. Journal of Japanese Botany, 89(6): 376-382. - IUCN, 2017. Guidelines for Using the IUCN Red List Categories and Criteria. Ver. 13. Prepared by the Standards and Petitions Subcommittee, 108p. - Jalili, A. and Jamzad, Z., 1999. Red Data Book of Iran, A Preliminary Survey of Endemic, Rare & Endangered Plant Species in Iran. Published by Research Institute of Forests & Rangelands, No. 215, Tehran, 748p. - Krajewski, C., 1991. Phylogeny and diversity. Science, 254: 918-919. - Rana, T.S. and Ranade, S.A., 2009. The enigma of monotypic taxa and their taxonomic implications. Current Science, 96: 219-229. - Rechinger, K.H. and Schiman-Czeika, H., 1965. Campanulaceae. In: Rechinger K.H. (ed.), Flora Iranica. Akademische Druck und, Verlagsanstalt, Graz, Austria, 13. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 722 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 733 |
||