| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,980 |
| تعداد مقالات | 33,446 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,916,004 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,413,376 |
تنوع ژنتیکی توده‌های بومی خیار ایران | ||
| نهال و بذر | ||
| مقاله 2، دوره 29، شماره 2، شهریور 1392، صفحه 227-241 اصل مقاله (210.93 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/spij.2017.111154 | ||
| نویسندگان | ||
| ساسان کشاورز* ؛ محمود باقری؛ پیمان جعفری؛ علی‌اکبر قنبری | ||
| چکیده | ||
| این بررسی به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی در هشت توده بومی خیار ایران شامل رودبار، گرگان، کاشان، یزد، تفت، سنندج، اصفهان و بیرجند همراه با هیبرید سوپردامینوس به عنوان شاهد (رقم مرسوم منطقه) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی (1386 و 1387) و در دو منطقه ورامین و اصفهان انجام شد. در این مطالعه توده‌ها از نظر صفات عملکرد تک بوته، تعداد گل‌های بارده (هرمافرودیت و ماده)، نسبت گل‌های بارده به نر در آغاز مرحله میوه دهی، تعداد میوه در تک بوته در هر چین، وزن میوه در هر بوته در هر چین، عملکرد مجموع سه چین اول نسبت به عملکرد کل چین‌ها، تعداد روز تا برداشت اولین چین، تعداد روز تا آغاز مرحله گلدهی، متوسط طول میوه در هر توده در هر چین و تعداد شاخه‌های فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل حاکی از وجود تفاوت ژنتیکی زیاد بین رقم شاهد و توده‌های داخلی بود. براساس نمودار درختی حاصل از تجزیه خوشه‌ای، توده‌ها در سه گروه طبقه‌بندی شدند. با توجه به محل افتراق خوشه‌ها در بالاترین سطح تفاوت، رقم شاهد (سوپردامینوس) دارای بیشترین تفاوت با سایر توده‌ها بود که این موضوع حاکی از تفاوت ژنتیکی این رقم با توده‌های داخلی است. پس از آن به ترتیب توده‌های خیار یزد و تفت دارای بیشترین میزان تفاوت با سایر توده‌ها بودند. حداکثر مشابهت از نظر صفات مورد مطالعه، بین توده‌های اصفهان و کاشان و همچنین بین توده‌های گرگان، رودبار و سنندج مشاهده شد. علاوه براین، توده‌های خیار اصفهان و کاشان با توده خیار بیرجند و هر سه آن‌ها با توده‌های گرگان، رودبار و سنندج تا حدودی شباهت داشتند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خیار؛ تنوع ژنتیکی؛ توده بومی؛ تجزیه خوشه‌ای | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Genetic Diversity of Iranian Native Cucumber Populations | ||
| نویسندگان [English] | ||
| S. Keshavarz؛ M. Bagheri؛ P. Jafari؛ A. A. Ghanbari | ||
| چکیده [English] | ||
| This study was conducted to evaluate genetic diversity in eight native populations of Iranian cucumber including Birjand, Roudbar, Gorgan, Kashan, Yazd, Taft, Sanandaj, and Isfahan in comparison with Super Daminus hybrid as control in a randomized complete block design with three replications for two years (2007 and 2008) in two regions (Varamin and Isfahan). Studied traits were days to flowering, number of fertile flowers, the ratio of female/ male flowers, number of branches, days to first harvest, average number of fruits per plant, weight of fruits per plant, average fruits length per population, the ratio of three first harvest / total yield and average yield per plant. The results indicated the existence of high genetic differences between local populations and Super Daminus hybrid. Based on cluster analysis, populations were classified in three groups. According to clusters segregation in the highest difference level, Super Daminus had the highest difference with other populations showing that this hybrid has a genetic different from other populations. After control cultivar, Yazd and Taft populations had the most differences with other populations, respectively. Maximum similarity was observed between Isfahan and Kashan populations and amang Gorgan, Roudbar and Sanandaj populations as well. Furthermore, Isfahan and Kashan populations were similar to Birjand population and three of them were somewhat similar to Gorgan, Roudbar and Sanandaj populations. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| cucumber, Genetic diversity, population, cluster analysis | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 381 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 291 |
||