| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,975 |
| تعداد مقالات | 33,408 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,904,264 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,405,796 |
شناسایی مولکولی و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی Aeromonas hydrophila جدا شده از کبوترهای خانگی در شهرکرد | ||
| تحقیقات دامپزشکی و فرآورده‌های بیولوژیک | ||
| شناسنامه علمی شماره، دوره 27، شماره 1، فروردین 1393، صفحه 20-25 اصل مقاله (420.42 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/vj.2014.101000 | ||
| نویسندگان | ||
| حسین طهماسبی* 1؛ امین غلامحسینی2؛ حسین ریاحی چلیچه2؛ حسن ممتاز3؛ محمد رفیعی دولت آبادی2؛ میلاد جعفری2؛ سمانه مهرابیان1 | ||
| 1دانشجوی دانشکده دامپزشکی و عضو پژوهشکده بیماری های مشترک انسان و دام دانشگاه شهرکرد | ||
| 2دانشجوی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد | ||
| 3دانشیار گروه میکروبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد | ||
| چکیده | ||
| بیماریهای مشترک به وسیله بسیاری از پرندگان همچون کبوتر میتوانند به مردم منتقل شوند. با توجه به اینکه بسیاری از مردم به نگهداری از کبوتر علاقه مندند، در این مطالعه به وسیله آزمون PCR به جستجوی A. hydrophila که عامل بسیاری از عفونت های انسانی از جمله گاستروانتریت، عفونت زخم و عفونت خونی می باشد در کبوترهای شهرکرد پرداخته شد. مجموعاً 293 نمونه مدفوعی از کبوتر از نقاط مختلف شهرکرد بهوسیله ی سواب استریل جمع آوری گردید. سواب ها مستقیماً درون Alkaline Peptone Water قرار داده شدند. سپس نمونه های غنی شده بر روی محیط (Glutamate Starch Phenol Red Agar (GSP agar کشت داده شدند. ایزوله ها توسط تست های بیوشیمیایی مختلف تست شدند. کلنی های مشکوک به A. hydrophila به وسیله آزمون PCR مورد آزمون قرار گرفتند. آزمون آنتی بیوگرام با استفاده از روش انتشار دیسک انجام شد. A. hydrophila از 13 نمونه از 293 نمونه (44/4 درصد) جداسازی شد. میزان مقاومت جدایه ها به آنتی بیوتیک های سفوتاکسیم، سیپروفلوکساسین، آمپی سیلین، کوتریموکسازول، تری متوپریم، کلرامفنیکل و تتراسایکلین به ترتیب 0، 5/61، 2/69، 6/84، 3/92، 100 و 100 درصد بود. کبوترها در این منطقه A. hydrophila مقاوم به آنتی بیوتیک را در خود جای داده بودند و می توانند عامل مهمی در انتقال A. hydrophila مقاوم به دارو از کبوتر به انسان، خصوصاً کودکان تلقی شوند و خطر جدی برای سلامت انسان ایجاد نمایند. با توجه به آنچه ذکر گردید توصیه می شود که صاحبان کبوتر و همچنین عموم مردم را از خطرات بالقوهی نگه داری از کبوتر آگاه ساخت. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Molecular identification and antibiotic susceptibility of Aeromonas hydrophila isolated from domestic pigeons in Shahrekord, Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| H Tahmasby1؛ A Gholamhosseini2؛ H Riyahi Cholicheh2؛ H Momtaz3؛ M Rafiee Dolatabadi2؛ M Jafari2؛ S Mehrabiyan1 | ||
| 1Student, Faculty of Veterinary Medicine and Member of Research Institute of Zoonotic Diseases, University of Shahrekord, Shahrekord, Iran | ||
| 2Student, Faculty of Veterinary Medicine, University of Shahrekord, Shahrekord, Iran. | ||
| 3Associate Professor, Department of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord Branch, Islamic Azad University, Shahrekord, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Zoonoses can be transmitted to people by many birds such as pigeons. Considering many people’s interests to keep pigeons, present study was conducted to PCR detection of Aeromonas hydrophila that is cause of many human infections such as gastroenteritis, wound infections and septicemia from pigeons in hahrekord. Altogether 293 samples of pigeon faeces were collected with sterile cotton swabs from different areas of Shahrekord, Iran. Swabs were placed directly into alkaline peptone water. The enrichment cultures were then streaked on the glutamate starch phenol red agar (GSP agar). Isolates were subjected to different biochemical tests. Suspected colonies to A. hydrophila were tested by PCR. Antibiogram tests were performed using disc diffusion method. A. hydrophila was isolated from 13 (4.44%) of 293 the samples. Resistance of isolates to Cefotaxime, Ciprofloxacin, Ampicillin, Co-trimoxazole, Trimetoprim, Chloramphenicol and Tetracycline was 0%, 61.5% ,69.2% ,84.6% ,92.3% ,100% and 100% respectively. Pigeons harbored antibiotics resistant A. hydrophila and could be an important component of drug-resistant A. hydrophila transmission from pigeons to human, especially kids and can pose a risk to human health in the region. Considering of what mentioned it is recommended to make pigeons owners and general public aware of potential dangers of pigeon ownership. | ||
| مراجع | ||
|
1- دلال، م.م.س.، قلاوند، ز.، نیک منش، ب. (1384). بررسی میزان آلودگی به پاتوژن‌های روده‌ای و گونه‌های آئروموناس در کودکان مبتلا به گاستروآنتریت در مرکز طبی کودکان تهران، 83ـ1382. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی زنجان، 13 (52) :37-42.## 2- هلاکو، ا.، مظفری، ن.ا.، فروهش، ه. (1386). انتشار گونه های آئروموناس در آب های سطحی استان گلستان. مجله علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی، 17: 25-29.## 3- Aguirre, A.A., Quan, T.J., Cook, R.S., McLean, R.G. (1992). Cloacal flora isolated from wild black-bellied whistling ducks (Dendrocygna autumnalis) in Laguna La Nacha, Mexico. Avian Diseases, 36, 2, 459-462.## 4- Chu, W.H., Lu, C.P. (2005). Multiplex PCR assay for the detection of pathogenic Aeromonas hydrophila. Journal of Fish Diseases, 28(7):437-41.## 5- Dallal, M.M.S., Yazdi, M.K.S. (2012). Study of prevalence and antibiotic resistance in Aeromonas species isolated from minced meat and chicken samples in Iran. African Journal of Microbiology Research, 6(2), 460-464.## 6- Ghatak, S., Agarwal, R.K., Bhilegaonkar, K.N. (2009). Epidemiology of multi-drug resistant Aeromonas spp. Journal Journal of Veterinary Public Health, 7(1): 1-11.## 7- Glünder, G. (1988). The occurrence of Aeromonas hydrophila in birds. Journal of Veterinary Medicine, Series B, 35(5):331-7.## 8- Glünder, G. (1989). The occurrence of Escherichia coli, Aeromonas hydrophila, Plesiomonas shigelloides and Clostridium perfringens in the intestinal flora of gray herons (Ardea cinerea). Journal of Veterinary Medicine, Series B, 36(3):217-25.## 9- Glünder, G., Siegmann, O. (1989). Occurrence of Aeromonas hydrophila in wild birds. Avian Pathology, 18(4):685-95.## 10- Hanninen, M.L., Oivanen, P., Hirvela-Koski, V. (1995). Association of Aeromonas spp. with travellers diarrhoea in Finland. Journal of Medical Microbiology, 42(1): 26-31.## 11- Janda, J.M., Abbott, S.L., Carnahan, A.M. (1995). Aeromonas and Plesiomonas. In Manual of Clinical Microbiology, 6th Ed. (P.R. Murray, E.J., Baron, M.A., Pfaller, F.C. Tenover and R.H. Yolken, eds.) 507– 515, American Society for Microbiology, Washington, DC.## 12- Komathi, A.G., Ananthan, S., Alavandi, S.V. (1998). Incidence and enteropathogencity of Aeromonas spp. in children suffering from acute diarrhoea in Chennai. Indian Journal of Medical, 107(4): 252-6.## 13- Krauss, H., Weber, A., Appel, M., Enders, B., Isenberg, H.D., Schiefer, H.G., Slenczka, W., Von Graevenitz, A., Zahner, H. (2003). Zoonoses: Infectious Diseases Transmissible From Animals to Humans. 3rd ed. Washington DC: American Society for Microbiology Press.## 14- Needham, J.R., Kirkwood, J.K., Cooper, J.E. (1979). A survey of aerobic bacteria in droppings of captive birds of prey. Research in Veterinary Science, 27: 125-126.## 15- Popoff, M. (1984). Genus III, Aeromonas. In Bergey’s Manual of Systematic Bacteriology, Vol 1 (N.R. Krieg and G.J. Holt, eds.) 545–548, Williams and Williams, Baltimore, M.D.## 16- Schaechter, M., Medoff, G. (1998). Mechanisms of Microbial Disease. 3th ed. Baltimore: Williams & Wilkins, Co. 182.## 17- Shane, S.M., Harrington, K.S., Montrose, M.S., Roebuck, R.G. (1984). The occurrence of Aeromonas hydrophila in avian diagnostic submissions. Avian Diseases, 28(3):804-7.## 18- Shinde, S. V., Zade, N.N., Kolhe, R.P., Karpe, A.G. (2005). Prevalence of multiple drug resistance Aeromonas species from chicken. Journal of Bombay Veterinary College, 13. 1/2. 36-39. 19- Shread, P., Donovan, T.J., Lee, J.V. (1981). A survey of the incidence of Aeromonas in human faeces. Society for General Microbiology, 8: 184. 20- Tel, O.Y., Keskin, O. (2012). Investigation of Yersinia spp. and Aeromonas hydrophila prevalences in Northern Bald Ibis (Geronticus eremita). Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 59(2): 147-149. 21- Utsalo, S.J., Eko, F.O. (1995). Aeromonas in acute diarrhea and asymptomatic infections in Nigerian children. European Journal of Epidemiology, 11(2): 171-5. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,251 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,931 |
||