| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,079 |
| تعداد مقالات | 34,341 |
| تعداد مشاهده مقاله | 47,570,225 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 78,584,783 |
مروری بر یافته های ژنتیکی مرتبط با ساقه‌روی در چغندرقند | ||
| چغندرقند | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مروری | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jsb.2025.369201.1387 | ||
| نویسندگان | ||
| محسن آقایی زاده* 1؛ سعید صادق زاده2؛ پرویز فصاحت3 | ||
| 1موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند- رئیس بخش تحقیقات به نژادی | ||
| 2موسسه چغندرقند | ||
| 3چغندرقند | ||
| چکیده | ||
| چغندرقند در کنار نیشکر یکی از منابع عمده تامین کننده شکر و یک محصول ریشه‌ای مهم با چرخه زندگی دوساله است. در اغلب کشورها زراعت این محصول بهصورت بهاره و فصل رشد آن مصادف با ماههای بهار و تابستان است. اما در برخی موارد، درصورت فراهم بودن شرایط اقلیمی مساعد میتوان زراعت این محصول را بهصورت پائیزه انجام داد. چغندرقند در سال اول چرخه زندگی خود، مقادیر زیادی برگ به همراه ریشه تولید می‌کند که برای تولید شکر و بیواتانول، خوراک دام، شیرینی‌جات و داروها، کودها و ترمیم خاک استفاده می‌شود. چغندرقند به طور معمول، پس از قرار گرفتن در معرض دمای سرد در طول ذخیره‌سازی زمستانی، در سال دوم چرخه زندگی خود، وارد مرحله تولید مثلی خود می‌شود. با این حال، در طول سال اول رشد، گیاه ممکن است به دلیل بهاره‌سازی و شرایط روز بلند، مستعد تولید شاخه‌های گلدار یا ساقه روی باشند. این پدیده موجب عدم رشد و نمو طبیعی ریشه و کاهش عملکرد آن می‌شود. از سوی دیگر بهدلیل مصرف مواد قندی بهمنظور رشد ساقه، درصد قند ریشه و در نهایت عملکرد شکر نیز کاهش مییابد. لذا زراعت پائیزه چغندرقند نیازمند استفاده از ارقام متحمل به ساقه‌روی میباشد. تحمل به ساقه‌روی صفت پیچیدهای است که بهصورت چندژنی کنترل شده و تا حد زیادی متاثر از شرایط محیطی نظیر تاریخ کاشت، سن گیاه، تراکم، درجه حرارت و عرض جغرافیائی است. در این مقاله، مروری بر عوامل محیطی مؤثر بر گلدهی، مکانیسم‌های ژنتیکی و فیزیولوژیکی که گذار به مرحله تولید مثلی را تنظیم می‌کنند و شیوه‌های کشاورزی و بهنژادی مورد استفاده برای جلوگیری از گلدهی را بررسی می‌کنیم. بررسی حاضر می تواند برای پرورش دهنگان چغندرقند و بهنژاد‌گرانی که روی توسعه ارقام و هیبریدهای مقاوم به ساقه روی کار می‌کنند و زیست‌شناسان مولکولی که مکانیسم‌های ژنتیکی و فیزیولوژیکی زیربنایی انتقال گیاهان به مرحله گلدهی را مطالعه می‌کنند، مفید باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| چغندر قند؛ ژن؛ ساقه‌روی؛ مقاومت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Review of Genetic Insights into Bolting in Sugar Beet | ||
| نویسندگان [English] | ||
| saeed sadeghzadeh2؛ parviz fasahat3؛ | ||
| 2Sugar Beet Institute | ||
| 3Sugar Beet Institute | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction: Sugar beet (Beta vulgaris L.) is a biennial crop that accumulates sucrose in its storage root during the first growing season. However, under specific environmental and genetic conditions, premature bolting may occur in the first year, leading to significant reductions in root yield and sugar content. Bolting tolerance is thus a key breeding objective, especially for autumn-sown cultivars in regions with mild winters. This study aimed to review and elucidate the genetic mechanisms governing bolting and flowering in sugar beet, with a focus on the role of major and minor genes, regulatory pathways, and molecular markers associated with this trait. Materials and Methods: A comprehensive review and synthesis of published research on the inheritance and molecular genetics of bolting tolerance in sugar beet were conducted. Studies involving classical breeding, genetic mapping, QTL analysis, gene expression profiling, and molecular marker development were critically examined. Particular attention was given to the function of B, BTC1, BvFT1, BvFT2, and related genes, as well as the interaction of environmental cues (vernalization and photoperiod) with genetic regulators of the bolting process. Results and discussion: Bolting tolerance in sugar beet is a polygenic trait influenced by both genetic and environmental factors. Early research identified the B gene as a dominant locus controlling annual habit, while subsequent mapping studies revealed additional loci (B2, B3, B4) contributing to flowering regulation. The BTC1 gene plays a central role by coordinating the expression of BvFT1 and BvFT2 under photoperiodic and vernalization control. Vernalization suppresses BvFT1 expression, allowing BvFT2 activation and transition to reproductive growth. Moreover, epigenetic mechanisms such as DNA methylation in shoot apical meristems are associated with differential bolting responses between tolerant and susceptible genotypes. Molecular marker studies demonstrated strong associations with bolting tendency and offer valuable tools for marker-assisted selection (MAS). Breeding programs in Iran and other countries have successfully developed bolting-tolerant genotypes suitable for autumn planting without adverse effects on root yield or sugar productivity. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Bolting tolerance, photoperiod, sugar beet, vernalization | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |
||