اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات286
تعداد نشریات سازمان84
تعداد شماره‌ها3,019
تعداد مقالات33,734
تعداد مشاهده مقاله44,974,675
تعداد دریافت فایل اصل مقاله46,492,194
Dalimi, Abolhossein, Gordani, Tahereh. (1404). Leishmania infection in Phlebotomus species in Mehran city, Ilam province, Iran, Iran. سامانه مدیریت نشریات علمی, 80(2), 579-585. doi: 10.32592/ARI.2025.80.2.579
Abolhossein Dalimi; Tahereh Gordani. "Leishmania infection in Phlebotomus species in Mehran city, Ilam province, Iran, Iran". سامانه مدیریت نشریات علمی, 80, 2, 1404, 579-585. doi: 10.32592/ARI.2025.80.2.579
Dalimi, Abolhossein, Gordani, Tahereh. (1404). 'Leishmania infection in Phlebotomus species in Mehran city, Ilam province, Iran, Iran', سامانه مدیریت نشریات علمی, 80(2), pp. 579-585. doi: 10.32592/ARI.2025.80.2.579
Dalimi, Abolhossein, Gordani, Tahereh. Leishmania infection in Phlebotomus species in Mehran city, Ilam province, Iran, Iran. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1404; 80(2): 579-585. doi: 10.32592/ARI.2025.80.2.579

Leishmania infection in Phlebotomus species in Mehran city, Ilam province, Iran, Iran

Archives of Razi Institute
مقاله 23، دوره 80، شماره 2، خرداد و تیر 2025، صفحه 579-585    اصل مقاله (463.01 K)
نوع مقاله: Original Articles
شناسه دیجیتال (DOI): 10.32592/ARI.2025.80.2.579
نویسندگان
Abolhossein Dalimi* 1؛ Tahereh Gordani2
1Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University
2Department of Parasitology and Medical Entomology, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University
چکیده
Ilam province is one of the most important centers of Zoonotic Cutaneous Leishmaniasis (ZCL) disease in the west of Iran. This research was conducted to investigate the infectivity of Phlebotomus spp. with Leishmania major in Mehran city of Ilam province, Iran. This study was carried out in the two seasons of the peak of mosquito activity, i.e. summer and autumn of 2019. The sticky papers method was used to collect sandflies. By installing 400 sticky paper traps, 2860 sandflies (950 females and 1910 males) were collected during these two seasons. The female Phlebotomus genus and species were identified using Iranian standard identification key. Then, Leishmania DNA was extracted from the body of the female Phlebotomus using the phenol-chloroform method and amplified by PCR of the ITS1 gene. Then, the genome sequence was compared with the sequence of other samples in the Genbank using bioinformatics software. Finally, based on the phylogenetic tree, the species of the samples of this study was determined. In addition, the parasite species was also determined by using HaeIII restriction enzyme. Among the 617 Phlebotomus female samples collected, 34 phlebotomus female samples were found to be infected with the Leishmania parasite. Of which 32(5.18%) of Ph. papatasi and 2(0.32%) of Ph. sergenti were found to be infected. The results of RFLP method and sequencing indicated that these mosquitoes were infected with only L. major. Based on our results, ZCL type of leishmaniasis is prevalent in Mehran city. It is necessary to pay more attention to the results of this study by health officials of the province.
کلیدواژه‌ها
sandflies؛ L. major؛ ITS1 gene؛ Mehran؛ Iran
عنوان مقاله [English]
عفونت لیشمانیا در گونه های فلبوتوموس در شهرستان مهران استان ایلام ایران
چکیده [English]
استان ایلام یکی از کانون های مهم بیماری لیشمانیوز جلدی زئونوز (ZCL) در غرب ایران است. این تحقیق به منظور بررسی عفونت لیشمانیا در گونه های فلبوتوموس در شهرستان مهران استان ایلام انجام شد. این مطالعه در دو فصل اوج فعالیت پشه یعنی تابستان و پاییز سال 1398 انجام شد. برای جمع آوری پشه خاکی از روش کاغذهای چسبنده استفاده شد. با نصب 400 تله کاغذ چسبنده، 2860 پشه خاکی (950 ماده و 1910 نر) در این دو فصل جمع آوری شد. جنس و گونه فلبوتوموس ماده با استفاده از کلید شناسایی استاندارد ایرانی شناسایی شد. سپس DNA لیشمانیا از بدن فلبوتوموس ماده به روش فنل-کلروفرم استخراج و با تکثیر ژن ITS1 با روش PCR انجام پذیرفت. سپس با استفاده از نرم افزار بیوانفورماتیک، توالی ژنوم با توالی سایر نمونه ها در بانک ژن مقایسه شد. در نهایت بر اساس درخت فیلوژنتیک، گونه‌های نمونه‌های این مطالعه تعیین شد. علاوه بر این، گونه انگل نیز با استفاده از آنزیم محدود کننده HaeIII تعیین شد. از میان 617 نمونه ماده فلبوتوموس جمع آوری شده، 34 نمونه ماده فلبوتوموس آلوده به انگل لیشمانیا بودند. از این تعداد 32 پشه (18/5%) Ph. papatasi و 2 پشه (0.32%) Ph. sergenti آلوده بودند. نتایج روش RFLP و تعیین توالی نشان داد که این پشه‌ها تنها به گونه ماژور آلوده بوده‌اند. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، نوع ZCL لیشمانیوز در شهرستان مهران شیوع دارد. لذا لازم است مسئولان بهداشتی استان توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند.
کلیدواژه‌ها [English]
پشه خاکی, لیشمانیا ماژور, ژن ITS1, مهران, ایران
مراجع
  1. Bates P, Rogers ME. New insights into the developmental biology and transmission mechanisms of Leishmania. Curr Mol Med; 2004;4(6):601-9.
  2. Taylor MA, Coop RL, Wall RL. Veterinary parasitology. 2007, 4th Edition, Book, Wiley-Blackwell Publication, P-874.
  3. Ashford R. The leishmaniases as emerging and reemerging zoonoses. Inter J Parasito. 2000; 30(12-13):1269-81.
  4. Lainson R, Shaw JJ. Evolution, classification and geographical distribution. In The Leishmaniases in Biology and Medicine: Volume I Biology and Epidemiology, 1987; vol I.Peters W, Killick-Kendrick R, eds. London: Academic Press Inc, 1–12
  5. Leishmaniasis. Available at: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/leishmaniasis.
  6. Bates P. Axenic culture of Leishmania amastigotes. Parasitol Today. 1993; 9(4):143-6.
  7. Asgari Nezhad H, Borhani M, Norouzi M, Merzaie M. Cutaneous Leishmaniasis in school children in a border area at south-west of Iran. Sci Parasitol. 13(4): 153–158.
  8. Yazdanpanah HA, Rostamianpur M . Analysis of Spatial Distribution of Leishmaniasis and its Relationship with Climatic Parameters (Case Study: Ilam Province). Bull Env Pharmacol Life Sci. 2013; 2(12): 80–86.
  9. Roghani A, Yasemi M, Jalilian M, Abdi J, Rezayee K. Epidemiology of cutaneous leishmaniasis in Ilam. Pajoohesh dar Pezeshki. 2012; 36(5): 50–53 (in Persian).
  10. Gholami Parizad E, Maleki Ravasan N, Gholami Parizad E, Karimian F, Karimian B. Frequency and molecular identification of leishmania parasites in smears prepared from skin lesions of patients referred to health centers of Ilam province by digestion of the rDNA-ITS1 gene. Pathobiol Res (Modares J Med Sci). 2015;18(3):75-85 (in Persian).
  11. Kassiri H, Sharifinia N, Jalilian M, Shemshad K. Epidemiological aspects of cutaneous leishmaniasis in Ilam province, west of Iran (2000–2007). Asian Pac J Trop Dis. 2012; 2:S382-S6.
  12. Kermanjani A, Akhlaghi L, Oormazdi H, Hadighi R. Isolation and identification of cutaneous leishmaniasis species by PCR–RFLP in Ilam province, the west of Iran. J Parasit Dis. 2017;41(1):175-9.
  13. Ilam province. https://en.wikipedia.org/wiki/Ilam_province.
  14. Theodor O, Mesghali A. On the phlebotominae of Iran. J Med Entomol. 1964; 1(3):285-300.
  15. Rassi Y, Hanafi Bojd AA. Sandflies, leishmaniasis vectors: morphology, biology, ecology, methods of conducting laboratory and field studies, including an illustrated key to sandflies of Iran. Tehran: book, 2006; No Avaran Eelm Publication (in Persian).
  16. Nezhad HA, Mirzaie M, Sharifi I, Zarean M, Norouzi M. The prevalence of cutaneous leishmaniasis in school children in southwestern Iran, 2009. Comp Clin Pathol 2012; 21(5): 1065–9.
  17. Haddad MHF, Ghasemi E, Maraghi S, Tavala M. Identification of leishmania species isolated from human cutaneous leishmaniasis in Mehran, western Iran using nested PCR. Iran J Parasitol 2016; 11(1): 65–72.
  18. Saberi R, Moin-Vaziri V, Hajjaran H, Niyyati M, Taghipour N, Kheirandish F, Abadi A. Identification of Leishmania species using N-acetylglucosamine-1-phosphate transferase gene in a zoonotic cutaneous leishmaniasis focus of Iran. J Vector Borne Dis 2018; 55: 14–19
  19. Gramiccia M. Recent advances in leishmaniosis in pet animals: epidemiology, diagnostics and anti-vectorial prophylaxis. Vet Parasitol. 2011;181(1):23-30.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 145
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 160


counter
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب