| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,029 |
| تعداد مقالات | 33,889 |
| تعداد مشاهده مقاله | 45,267,245 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 61,169,918 |
اثر تیمارهای مختلف بر شکست رکود بذر و رشد اولیه گیاهچه تمرهندی (Tamarindus indica L.) | ||
| علوم و فناوری بذر ایران | ||
| دوره 10، شماره 2 - شماره پیاپی 22، تیر 1400، صفحه 63-71 اصل مقاله (463.66 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijsst.2020.128801.1316 | ||
| نویسندگان | ||
| مریم بروجردنیا* 1؛ حامد حسن زاده خانکهدانی2 | ||
| 1گروه ژنتیک و بهنژادی، پژوهشکده خرما و میوه های گرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی | ||
| 2محقق بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، | ||
| چکیده | ||
| در این مطالعه روش‌های مختلف شکستن رکود بذر در تمرهندی (Tamarindus indica L.) مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل آب مقطر (24 ساعت)، آب گرم 80 درجه سانتی‌گراد (5 دقیقه)، نیترات پتاسیم 1 و 2% (24 ساعت)، اسید سولفوریک 50% (10 دقیقه)، اسید سولفوریک 98 درصد (5 دقیقه) و شاهد (بدون تیمار) بودند. نتایج نشان داد بیشترین درصد (66/81%) و سرعت جوانه‌زنی (61/1 بذر در روز) در تیمار اسید سولفوریک 98 % به مدت 5 مشاهده شد. کمترین میانگین زمان لازم برای جوانه‌زنی در تیمار بذرها با اسید سولفوریک 98% به مدت 5 دقیقه (62/16 روز) و پس از آن نیترات پتاسیم 1% به مدت 24 ساعت بدست آمد. بیشترین شاخص قدرت بذر در تیمار بذرها با اسید سولفوریک 98% به مدت 24 ساعت بدست آمد که اختلاف معنی داری با تیمارهای اسید سولفوریک 50 % برای 10 دقیقه و نیترات پتاسیم (1 و 2 %) برای 24 ساعت نداشت. پیش تیمار آب مقطر و آب گرم در بهبود جوانه-زنی بذر تمرهندی کارآیی چندانی نداشتند. بیشترین تعداد برگ، طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ساقه و ریشه در تیمار نیترات پتاسیم 1% و پس از آن نیترات پتاسیم 2% به مدت 24 ساعت مشاهده شد. بنابراین نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر با نیترات پتاسیم 1% به مدت 24 ساعت مؤثرترین روش برای بهبود جوانه زنی و رشد اولیه دانهال بذر تمرهندی محسوب می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| جوانه زنی بذر؛ تمرهندی؛ شکستن رکود بذر؛ استقرار گیاهچه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The effect of different treatments on seed dormancy breaking and early seedling growth of tamarind (Tamarindus indica L.) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| maryam Boroujerdnia1؛ hamed hasanzadeh khankahdani2 | ||
| 1هیأت علمی | ||
| 2Researcher, Horticultural Crops Research Department, Natural Resources Research and Education Center of Hormozgan, AREEO, Bandar Abbas, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| This study evaluated different methods of improving seed germination in tamarind (Tamarindus indica L.). The experiment was laid out in a completely randomized design and each treatment was replicated four times. Treatments were consisting of distilled water for 24 h at ambient temperature, hot water 80 Ċ for 5 min, potassium nitrate (KNO3) at 1 and 2% for 24 h, sulphuric acid (98% H2SO4) for 5 min, sulphuric acid (50% H2SO4) for 10 min and control (seeds were not treated). Results showed that the greatest percentage and speed germination and was observed in treatment of sulphuric acid (98% H2SO4) for 5 min. The lowest Mean time to germination was obtained in sulphuric acid (98% H2SO4) for 5 min followed by potassium nitrate at 1% . Maximum seed vigour index was observed in sulphuric acid (98% H2SO4) for 5 min that had no had no significant difference with sulphuric acid (50% H2SO4) for 10 min and potassium nitrate (1 and 2%) for 24h. pre-treatment of distilled water and hot water were not effective in improving seed germination of tamarind. The highest number leaf, length of shoot and root, fresh and dry weight of stem and root was observed in potassium nitrate at 1% for 24h followed by potassium nitrate at 2%. Therefore, the results showed that pre-treatment of seed with potassium nitrate 1% for 24h is effective way to improve seed germination and early growth of tamarind. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Seed germination, Tamarind, Breaking seed dormancy, Seedling establishment | ||
| مراجع | ||
|
Abubakar, Z., and A. Muhammad. 2013. Breaking seed dormancy in Tamarind (Tamarindus indica) a case study of gombe local government area. J. Appl. Environ. Manage. 17(1): 83–87. Ajiboye, A. A. 2006. Seed Germination and Seedling Physiology of to Multi-Purpose Savanna Tree Species. M.Sc. Thesis. University of Agriculture, Abeokuta, Ogun State of Nigeria. Ajiboye, A. A. 2010. Dormancy and seed germination of Tamarindus indica (L). The Pacific J. Sci. Technol. 11(2): 463–470. Anonymous. 2013. Handbook for seedling evaluation (3rd ed). International Seed Testing Association (ISTA), Zurich, Switzerland. Baskin, J. M., and C. C. Baskin. 2004. Classification system for seed dormancy. Seed Sci. Res. 14:1-16. Aatla, H. B., and D. Srihari. 2014. Effect of pre-sowing treatments on germination, growth and vigor of mango (Mangifera indica Linn.) cv. Totapuri. Environ. and eco. 32 (4A): 1588-1591. Coronel, R. E. 1991. Tamarindus indica L. Pp 298-301. In E.W.M. Verheij, and R.E. Coronel (Eds.). Plant Resources of South East Asia, Wageningen, Pudoc. No.2. Edible fruits and nuts. PROSEA Foundation, Bogor, Indonesia. Eira, M. T. S., and L. S. Caldas. 2000. Seed Dormancy and Germination as Concurrent Proceses. Brazilian J. Plant Physiol. 12:85-103. Ellis, R. H., and E. H. Roberts. 1981. The quantification of ageing and survival in orthodox seeds. Seed Sci.Technol. 9: 377-409. El-Siddig, K. G. Ebert, and P. Ludders. 2001. A comparison of pretreatment methods for scarification and germination of Tamarindus indica L. seeds. Seed Sci. Technol. 29(1): 271-274. El-Siddig, K., H. P. M. Gunasena, B. A. Prasad, D. K. N. G. Pushpakumara, K. V. R. Ramana, P. Vijayanand, and J. T. Williams. 2006. Tamarind, Tamarindus indica. Southampton Centre for Underutilised Crops, Southampton, UK. Farhadi, M., M. Sharifani, H. Heydari, and A. Kouhrokhei. 2006. Effect of seed testa and period of moist chilling on seed germination of Acer velutinum. J. Agric. Sci. Nat. Resour. 13(2): 44-49. Fasidi, I. O., T. Tsamani, M. Karidi, and D. A. Agboola. 2000. Dormancy Types and Water Uptake in Seeds of Parkia biglobossa (Jaca). J. Nat. Appl. Sci.1(1):14-20. Hunter, E. A., C. A. Glasbey, and R. A. L. Naylor. 1984. The analysis for data from germination tests. J. Agri. Sci. Cambrudge, 102: 207-213. Meyer, S. E., and R. L. Pendleton. 2000. Genetic regulation of seed dormancy in Purshia tridentata (Rosaceae). Ann. Bot. 85: 521-529. Mozumder, S., B. M. Khan, and M. R. Rahman. 2018. Pre-sowing Treatments for Improved Germination and Growth Performance of Tamarindus indica L. in Bangladesh. Asian J. Biol. Sci. 11:120-129. Muhammad, S. and N. A. Amusa. 2003. Effects of sulphuric acid and hot water treatments on seed germination of tamarind (Tamarindus indica L.). Afri. J. Biotechnol, 2(9): 295–300. Nishina, M. S., M. A. Nagao, and S. C. Furutani. 2004. Optimizing germination of papaya seeds. Fruits and Nuts, F&N-8. Rao, Y. S., and M. K. Mathew, 2001. Tamarind. Vol. 1. Pp 287–296. In K.V. Peter (ed.). Handbook of Herbs and Spices. Woodhead, Cambridge. Situmorang, E. M, M. Riniarti, and D. Duryat. 2015. Tamarind (Tamarindus indica) seed germination response to potassium nitrate (KNO3) in various concentrations, J. Sylva. Lestari. 3(1):1-8. Sharma, S., and R. Bhardwaj. 1997. Tamarind – a suitable fruit crop for dry arid regions, Proceedings of National Symposium on Tamarindus indica L. 27–28 June, Tirupathi (A.P.), organized by Forest Department of Andhra Pradesh. 4–6. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 469 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 362 |
||