| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,037 |
| تعداد مقالات | 33,984 |
| تعداد مشاهده مقاله | 45,770,211 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 77,190,480 |
ارزیابی جمعیت‌های مهمترین اکسشن‌های گونه Elymus libanoticus در مناطق مختلف رویشی استان کردستان | ||
| تحقیقات مرتع و بیابان ایران | ||
| مقاله 7، دوره 27، شماره 4، دی 1399، صفحه 712-721 اصل مقاله (1.09 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijrdr.2020.123145 | ||
| نویسندگان | ||
| صلاح الدین زاهدی* 1؛ فرهنگ قصریانی2؛ مینا بیات3 | ||
| 1مربی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سنندج، ایران | ||
| 2استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات مرتع، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران | ||
| 3کارشناس ارشد پژوهشی، بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| 9 اکسشن گونة مرتعی Elymus libanoticus در ایستگاه پژوهشی بهارستان سنندج به منظور بررسی قدرت استقرار و سازگاری، کشت و تکثیر و ارزیابی انجام شد. مطالعه از سال 1389 شروع و تا سال 1394 ادامه یافت. برای هر اکسشن به مقدار کافی بذر ازپایه‌های مختلف در سراسر استان کردستان جمع‌آوری و در پائیز سال 1389 در فاز تکثیر برای هر اکسشن کرت‌های بزرگی به ابعاد 5*6 مترمربع در زمین اصلی در ایستگاه پژوهشی بهارستان آماده و بذور در خطوط کشت وفاصله کشت نقاط cm50 و با عمق کشت cm3 کشت شدند. در این مرحله وجین، و سه نوبت آبیاری انجام شد. در تابستان سال90 بذرهای رسیده اکسشن‌های سبز شده برداشت و اقدام به کشت مجدد بذور اکسشن‌هایی گردید که در مرحله اول سبز نشده بودند. در پائیز سال های 90 و 91 اکسشن‌های هر گونه در قالب طرح‌‌های آماری بلوک‌های کامل تصادفی در عرصه‌های مرتعی بصورت دیم و عمق کاشتcm 3 کشت شدند. ابعاد کرت‌های آزمایشی 2*4 مترمربع که بصورت 4 خط 4 متری با فاصله 50 سانتی‌متر اجرا گردید و برای حذف اثرات حاشیه‌ای فاصله بین کرت‌ها 5/0 متر و فاصله بین بلوک‌ها 2متر در نظر گرفته شد. متغیرهای اندازه‌گیری شده برای انتخاب و ارزیابی اکسشن‌ها شامل: 1) درصد سبز شدن بذرها در عرصه 2) گلدهی 3) تشکیل بذر 4) ارتفاع گیاه 5) تولید 6)سطح پوشش تاجی و 7) توان رویش مجدد بودند که نتایج نشان داد بین متغیرهای اندازه‌گیری شده و اکسشن‌ها در سطح احتمال (p < 0.05) اختلاف معنی‌دار وجود دارد. آزمون دانکن برای پارامترهای مورد اندازه‌گیری اکسشن‌های مختلف نشان داد که اکسشن ایرانشاه، دارای بهترین و اکسشن چاخلو دارای کمترین عملکرد است. همچنین نتایج نشان می‌دهد که علاوه بر تفاوت قدرت ژنوتیپی اکسشن‌های مختلف و مقدار بارش که در مطالعات پیشین تنها عامل محدودکنندة رشد و تکثیر ذکر شده، متغییر بودن عواملی از قبیل ارتفاع از سطح دریا، عمق خاک و جهت جغرافیائی مناطق جمع آوری بذور اکسشن‌های مختلف از عوامل تاثیرگذار در استقرار و سازگاری اکسشن‌های این گونة مرتعی در محل کشت بوده و بیشترین تاثیر را بر عملکرد اکسشن‌های مختلف داشته‌اند. لذا به نظر می‌رسد در تهیة بذر جهت تکثیر به منظور اصلاح مراتع، زون‌بندی مناطق ضروری بوده و استفاده از بذور اکسشن‌های موجود در هر ناحیه برای تکثیر و کاشت در همان ناحیه ضروری است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ستقرار؛ اکسشن؛ ایستگاه پژوهشی بهارستان؛ سازگاری | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of populations of Elymus libanoticus accessions in different ecological zones of Kurdistan province | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Salahaddin Zahedi1؛ Farhang Ghasriani2؛ Mina Bayat3 | ||
| 1Research Instructor, Agriculture and Natural Research Center of Kordestan Province Sanandaj. Iran | ||
| 2Assistant Professor,, Rangeland Research Division, Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran. | ||
| 3Senior Research Expert, Rangeland Research Division, Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Nine accessions of Elymus libanoticus was planted at Baharestan Agricultural Research Station and evaluated in order to nominate of the best accessions in terms of adaptability and establishment. The experiment started in 2010 and continued to 2015. For each accession adequate seed of different stocks in whole of the province was reaped. In reproduction phase (2010 autumn) and after soil preparation, all accessions were planted on plots with 5*6 m2, with 50cm spacing of planting line and planting points and 3cm of planting depth. At this stage weeding, and three irrigation times were performed. In the summer of 2011 mature seeds of grown accessions harvested and re-cultivation of seeds that were not green in the first stage was carried out. In 2011 and 2012autumn, the accession of each species based on complete randomized block design with 3 replications and 2 meter intervals on 2*4 m2 plots and 4 lines with 4-meter length and 50 cm intervals (In order to elimination of marginal effects) and 3 cm of planting depth planted as rainfed. The measured traits for plant selection were 1) growing 2) flowering 3) seeding 4) Yield 5) canopy cover 6) height and 7) regrowing, all data were statistically compound analyzed by SPSS and averages were compared using Duncan method. Results showed that there were significant differences among the measured traits and accessions (P≤0.05) in all studied years (2012-2015). In terms of measured parameters for all accessions of Elymus libanoticus, Iranshah and Chakhelo accession, respectively showed superiority and minority in the Baharestan research station conditions. In addition to the difference in genotypic power and the amount of precipitation that mentioned in previous studies as the only limiting factors of growth and propagation, Variable factors such as altitude from sea level, depth of soil and geographic direction of collecting areas of different accessions are factors influencing the establishment and adaptation of rangeland species in the site of cultivation and have the most effect on the performance of different accessions. So, it seems that zoning of areas is necessary for seed reproduction in order to improve the rangelands, and the use of extras in each area is necessary for replanting and planting in the same area. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Accessions, Baharestan Station, Establishment, Adaptability | ||
| مراجع | ||
|
Ahmadkhani, R. and Ariapour, Ali., 2017. Autecology of pasture species Galium verum in Martyrs Valley West Azarbaijan Province. Journal of Natural Echosystem of Iran, 4: 8) 1(, 47-63. Paymanifard, B., Malakpour, B. and Faezipor, M. 1994. Introducing important rangeland plants and their cultivation guide for different areas of Iran. Technical report, 24, Research Institute of Forests and Rangelands. Javadi, S.A., Mohammad Pori Naeem, Sh., Arzani, H. and Ahmadi, A. 2012. Determination of forage quality of Agropyron libanoticum Hack at different phenological stages, Iranian Journal of Range and Desert Reseach, 19 (4).571-580. Riasat, M., Jafari, A.A. and Nasirzadeh, A.R. (2014). Multivariate analysis of yield and quality traits in Elymus hispidus Ecotypes under dryland farming system in Shiraz, Iran. Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research, 22(2), 291-301. Safaii, L., Afuni, D, and Qasriani, F. 2015. Evaluation of seed and forage yield in Stipa hohenackeriana populations in Esfahan province, Journal of rangeland management, 2(2), 83-99. Safari, H. and Jafari, A.A. 2012. Drought resistance evaluation of forage yield in Elymus hispidus Mosayebi, M., Ghorbani, A. and Pornemati, A. 2018. Impacts of some ecological factors on the distribution of Agropyron libanoticum Hack. ex Kneuk in the upstream of Amirkabir dam. Journal of Rangeland, 12(3): 255-266 Mohebby, A., Arabzadeh, N., Jafari, A., Zandi Esfahan E, and Eftekhari, A. 2018. Establishment percentage of the most important perennial shrubs in vegetation zones of Kerman. Iranian Journal of Range and Desert Research, 25 (2).335-343 Mirdavoodi, H.R. 2014. Investigation on growth characteristics and establishment of range species in steppe regions of Markazi province. Iranian Journal of Range and Desert Research, 21(1), 165-175. Mirhaji, M., Sanadgol, A. and Jafari, A.A. 2013. Evaluation of 16 ecotypes of Festuca ovina L. in the nursery of Homand-Abesard Research Station. Iranian Journal of Range and Desert Research, 20(1), 11-22. Mirhaji, M., Sanadgol, A, and Yeganeh Badrabadi, H. 2012. Study on establishment and survival of Elytrigia libanoticus L. ecotypes. Iranian journal of Range and Desert Research, 19(3), 522-534. Niknam, F. and Namati, N. 1973. Cultivation of important pasture and forage plants. Pasture Technical Office Publications, 29. Sanadgol, A. 1988. Study of rangeland plants in Maraveh Tapeh, Chaparquimeh and Aqqalla regions. Technical report, Research Institute of Forests and Rangelands. Assadi, M. 1996. A taxonomic revision of Elymus sect. Caespitosae and sect. Elytrigia in Iran. Willdenowia, 26, 251-271. Fonseca, C., Espeland, E and Baxter, J. W. 2014. Patterns of Population Differentiation in Early Traits of Development in Elymusglaucus: Implications for Restoration., Ecological Restoration, 32(4). Johnson, D, A., Jigjidsuren, S., Sheehy, D.P., Majerus, M.E. and Winslow, S. 2006. Collection and evaluation of forage germplasm indigenous to Mongolia. Proceeding RMRS-P-39. Fort Collins, CO, U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, 50-61. Piano, E., Valentini, P., Pecett, L. and Romani, M. 1996. Evaluation of Lucerne germplasm collection in relation to traits conferring grazing tolerance; Journal of Euphytica, 89, (2), 279-288. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 337 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 289 |
||