| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,005 |
| تعداد مقالات | 33,631 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,487,276 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 30,236,818 |
ارزیابی مقاومت برخی ژنوتیپ‌های بادمجان (Solanum melongena L.) به بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی (Verticillium dahlia) در شرایط گلخانه | ||
| نهال و بذر | ||
| مقاله 4، دوره 34، شماره 3، مهر 1397، صفحه 307-321 اصل مقاله (1.12 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/spij.2020.119084 | ||
| نویسندگان | ||
| خدیجه حافظ اشترکان1؛ مرضیه قنبری جهرمی2؛ داریوش شهریاری* 3 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
| 2استادیار، گروه باغبانی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
| 3استادیار، بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ورامین، ایران | ||
| چکیده | ||
| بادمجان (Solanum melongena L.) در اغلب مناطق ایران به خوبی به عمل می‌آید. قارچ عامل بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی (Verticillium dahliae) در مراحل مختلف رشد بخصوص در هنگام گل‌دهی و تولید میوه سبب پژمردگی کامل گیاه می‌شود. کنترل با قارچ‌کش‌های جدیدامکان‌پذیر است ولی پر هزینه و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست. از این رو شناسائی ارقام مقاوم به این بیماری مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور، ابتدا جدایه‌های قارچ از مناطق مختلف استان تهران جمع‌آوری و پس از خالص‌سازی، اثبات بیماریزایی آن‌ها به روش غوطه‌ور کردن ریشه رقم حساس بادمجان ورامینی در سوسپانسیون اسپور انجام شد. تولید میکرواسکلروت ( ریزسختینه) در محیط مایع صورت گرفت. ریزسختینه‌های بدست آمده به میزان‌های 20، 25، 30، 35،40 ،45 و50 عدد در هر گرم خاک گلدان مخلوط شد، سپس گیاهچه‌ها در مرحله دو برگی نشاء شدند. شدت شاخص بیماری براساس مقیاس 7-1 محاسبه شد. نتایج نشان داد برای ایجاد 50 درصد شدت بیماری در رقم حساس بادمجان، 24 میکرواسکلروت در هر گرم خاک کافی است. ارزیابی مقاومت 20 ژنوتیپ بادمجان (35 روز پس از مایه‌زنی) با سوسپانسیون اسپور قارچ صورت گرفت. در بررسی میانگین‌ها، چهار رقم هیبرید Hyb. Valentina14102، Hyb. Aro14701 و Valentina -1 و ژنوتیپ Bj30 با شاخص شدت بیماری در دامنه 5/31 تا 7/49 ، درگروه متحمل قرارگرفتند و تفاوت 50 درصدی وزن میوه، ریشه و قسمت هوایی را در مقایسه با ژنوتیپ‌های حساس نشان دادند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بادمجان؛ میکرواسکلروت؛ شدت بیماری؛ تحمل؛ وزن میوه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of Resistance Some Eggplant (Solanum melongena L.) Genotypes to Verticilium wilt (Verticillium dahliae) Disease under Greenhouse Conditions | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Kh. Hafez Ashtarkan1؛ M. Ghanbari Jahormi2؛ D. Shahriari3 | ||
| 1M. Sc. Student, Horticulture Group, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran. | ||
| 2Assistant Professor, Horticulture Group, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran. | ||
| 3Assistant Professor, Plant Protection Research Department, Agricultural and Natural Resources Research and Education Center of Tehran Province, Agricultural Research, Education and Extension Organization, Varamin, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Eggplant (Solanumm melongena L.) is grown in most areas of Iran, but Verticillium wilt (Verticillium dahliae) causes complete wilting in different stages of growth, particularly during flowering and fruit production. There has been little success in controlling the disease by application of fungicides. Therefore, resistance of some eggplant genotypes was evaluated in this study. First the fungal isolates from different areas of Tehran province were collected and purified. Purification, pathogenicity test of isolates was conducted using root dip method, on Varamini susceptibe cultivar, in spore suspension. Microsclerotium production was carried out in a liquid medium. The microsclerotia obtained was mixed at 20, 25, 30, 35, 40, 45 and 50 microsclerotium per gram of soil, and seedlings were transplanted at two leaf stage. Disease severity index was calculated using 1-7 scoring scale. The results showed that 24 microsclerotia per gram of soil is required to cause 50% of the disease severity on susceptible eggplant genotype. The Resistance of 20 genotypes and varieties was assessed 35 days post inoculation using fungal spore suspension. Evaluation of eggplant genotypes showed that four genotypes including Hyb.Valentina14102, Hyb. Aro14701, Valentina -1 and Bj30 with disease severity index ranging from 31.5 to 49.7 percent identified as the tolerant group which showed 50 percent increase in fruit, root and shoot weight compared to susceptible genotypes. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Eggplant, microsclerotion, disease serverity, tolerance, fruit weight | ||
| مراجع | ||
|
Agrios, G. N. 2005. Plant pathology. 5th edition..Academic Press, New Yorke, USA. 922 pp.
Basay, S., Senzi, V., and Tezcan, H. 2011. Reaction of eggplant cultivars and lines to verticillium wilt caused by Verticillium dahlia Kleb. African Journal of Biotechnology 101 (18): 3571-3573.
Braverman, S. W. 1963. Screening eggplants for resistance to Vertticillium wilt. Phytopathology 53: 347 (Abstract). EL-Zik, K. M. 1985. Integrated control of Verticillium wilt of cotton. Plant Disease 69: 1025-1042.
Grogan, R. G., Ioannou, N., Schneider, R. W., Salt, M. A., and Kimble, K. A. 1979. Verticillium wilt on resistant tomato cultivars in california: virulence of isolates from plants and soil and relationship of inoculum density to disease incidence. Phytopathology 69: 1176-1180.
Hall, R. and Ly, H. 1972. Development and quantitative measurement of microsclerotia of Verticillium dahliae. Canadian Journal of Botany 50: 2097- 2102.
Hilloks, R. J. 1992. Cotton diseases. 2nd edition. C.A.B. International, Wallingford, UK. 77 pp.
Himelick, E. B. 1997. Verticillium wilt of trees and shrubs. Illinois Natural History Survey. Leaflet B-1.
Jalali, S., and Ahmadi, A. 2002. Isolation of Verticillium dahliae from cucumber plants in greenhouses of Isfahan province. Pp. 179. In: Proceedings of 15th Iranian Plant Protection Congress. (in Persian).
Keen, N. T., Long, M., and Erwin, D. C. 1971. Evidence against involvement in Verticillium wilt of cotton. Phytopathology 61: 198-203.
Keen, N. T., Long, M., and Erwin, D. C. 1972. Possible involvement of a pathogen- produced protein-lipopoly saccharide complex in Verticillium wilt of cotton. Physiological Plant Pathology 2: 317-331.
Liu, J., Xiaohui, Z., Zhou, X., Feng, C., and Zhuang, Y. 2015. Improving the resistance of eggplant (Solanum melongena) to Verticillium wilt using wild species Solanum linnaeanum. Euphytica. 201(3): 463-469.
Maca, M. E., Bell, A. A., and Beckman, C. H. 1981. Fungal wilt disease of plants. Academic Press, New Yorke, USA. 640 pp.
Mussel, H. W. 1973. Endopolygalacturonase: evidence for involvement in Verticillium wilt of cotton. Phytopathology 63: 62-70.
O’Brien, M. J. 1983. Evaluation of eggplant accessions and cultivars for resistance to Verticillium wilt. Plant Disease 67: 763-764.
Pegg, G. F. 2002. Verticillium wilts. CAB Publishing, Wallington, UK. 576 pp.
Sarpeleh, A., Shahriari, D., Rafezi, R., and Sonbolkar, A. 2002. The occurrance of cucumber Verticillium wilt in the greenhouses of Varamin area and resistance evaluation of different cultivars to the disease. Pp. 47. In: Proceedings of the 15th Iranian Plant Protection Congress.
Schnathorst, W. C., and Mathre, D. E. 1966. Host range and differantation of a severe form of Verticillium albo-artum in cotton. Phytopathology 56: 1155-1165.
Schreiber, L. R., and Green, R. J. 1963. Effect of root exdudates on germination of conidia and microscelerotia of Verticillium albo-artum inhibited by the soil fungistatic principle. Phytopathology 53: 260-264.
Smith, H. C. 1965. The morphology of Verticillium albo-atrum, V. dahliae, and V. tricorpus. New Zealand Journal of Agricultural Research 8: 450-475.
Tari, S., Maleki, M., and Shahriari, D. 2015. Study on pathogenicity variation of the Verticillium dahliae and resistance evaluation of the eggplant cultivars to the disease. Applied Plant Pathology 4(1): 1-11. (in Persian).
Wilhelm, S., Sagen, J. E., and Tiety, H. 1985. Phenotype modification in cotton for control of Verticillium wilt through dense plant population culture. Plant Disease 69: 283-288.
Xiao, Y. H., and Lin, B. Q. 1995. The identification of eggplant germplasms’ resistance to Verticillium wilt. China Vegetable 1: 32-33 (in Chinese).
Zakeri, A., and Banihashemi, Z. 1996. The role of weeds in cultivated and virgin soil on activity and perpetuation of Fusariumoxysporum f. sp. melonis in Fars Province. Iranian. Journal of Plant Pathology 32: 28-39.
Zare, R. 2003. A revision of plant-associated Verticillium species. Rostaniha 4: 29-54.
Zhou, B., Chen, Z., Du, L., Ye, X., and Li, N. 2012. Correlation between resistance of eggplant and defense-related enzymes and biochemical substances of leaves. African Journal of Biotechnology 11(74): 13896-13902.
Zhou, H., Fang, H., Song, S., and Hughs, S. E. 2014. Evaluation of Verticillium wilt resistance in commercial cultivars and advanced line of cotton. Euphytica 196: 437-448.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 364 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 294 |
||