| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,998 |
| تعداد مقالات | 33,576 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,214,227 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,564,795 |
عوامل مؤثر بر بروز عارضه سر قرمزی میگو | ||
| مجله ترویجی میگو و سخت پوستان | ||
| مقاله 2، دوره 1، شماره 4، اسفند 1395، صفحه 8-12 اصل مقاله (340.99 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله ترویجی | ||
| نویسندگان | ||
| خسرو آئین جمشید؛ آرش حق شناس | ||
| موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور پژوهشکده میگوی کشور | ||
| چکیده | ||
| فعالیت‌های مرتبط با پرورش میگو بر سلامت محصول تأثیر می‌گذارد. انجام صحیح عملیات پرورش، برداشت و عمل‌آوری میگو باعث حفظ کیفیت بافت و مشتری پسندی آن می‌گردد. یکی از مشکلات عمده در بحث برداشت و نگهداری میگو، به وجود آمدن رنگ نارنجی یا قرمز در بخش سر و سینه یا سفالوتوراکس[1] است که عموماً به سر قرمزی مشهور است. تغییر رنگ هپاتوپانکراس میگو به قرمز یا صورتی در زمان برداشت معمولاً به مدیریت ضعیف برداشت به‌خصوص نقص زنجیره سرد در طول زمان انجام برداشت تا عمل‌آوری مرتبط است. باقیماندن غذای خورده شده در دستگاه گوارش میگو و عدم هضم آن می‌تواند منجر به سر قرمزی میگو در بخش سر و سینه شود. هرچند سر قرمزی بر سلامت و طعم میگو تأثیر قابل ملاحظه‌ای ندارد، ولی باعث بد شدن ظاهر میگو و کاهش قیمت آن در بازارهای فروش میگوی با سر می‌شود. مهم‌ترین عوامل مؤثر در کنترل عارضه سر قرمزی میگو شامل؛ انجام صحیح عملیات سردسازی و کاهش دمای بدن میگو، انجام سریع و دقیق عملیات صید و فراهم نمودن شرایط بهداشتی در زمان انجام عملیات برداشت و نگهداری از مزرعه تا عمل‌آوری است. [1] Cephalothorox | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سر قرمزی؛ میگو؛ پرورش | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 617 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 434 |
||