| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,998 |
| تعداد مقالات | 33,576 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,214,222 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,564,793 |
امکان بکارگیری روش سهمیه بندی صید میگو در استان هرمزگان | ||
| مجله علمی شیلات ایران | ||
| مقاله 12، دوره 17، شماره 4، بهمن و اسفند 1387، صفحه 111-122 اصل مقاله (523.2 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/isfj.2009.115364 | ||
| نویسندگان | ||
| داریوش کریمی؛ فرشته اسلامی | ||
| چکیده | ||
| امروزه سیستمهای سهمیه بندی قابل انتقال (Individual Transferable Quota) ITQ در مدیریت ماهیگیری بطور فزاینده ای بعنوان یک روش عملی جایگزین به رسمیت شناخته می شوند و شیوه های سنتی اداره منابع ماهیگیری بعنوان مالکیت عمومی اعتبار خود را از دست می دهند. نظامهای مدیریت ماهیگیری در حال حاضر در سطح جهانی به سودمندی و بهره برداری پایدار تغییر شکل داده اند. سیستمهای ITQ بخشی از این فرآیند نقل و انتقال هستند. در حال حاضر ماهیگیری خلیج فارس به روش سنتی مدیریت می شود که دسترسی تحت کنترل دولت به صید را فراهم می آورد. این نوع نظارتها نمی تواند مانع از جلوگیری کامل صید بی رویه شود. در چنین وضعیتی، برای حفاظت ذخیره کوشش بیشتری مورد نیاز است و افزایش تلاش صیادی در بخش بهره برداری مشهود می باشد. این تحقیق در صدد است تا نظر صیادان درباره سیستم جاری صید میگو در استان هرمزگان و جایگزینی آن به یک سیستم ITQ را مورد بررسی قرار دهد. با استفاده از پرسشنامه و روش نمونه برداری طبقه ای ساده با 144 نفر از صیادان میگو در استان هرمزگان مصاحبه بعمل آمد. از آمار توصیفی و تکنیک جداول توافقی به منظور تعیین میزان موافقت صیادان با سیستم ITQ استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که بیشتر صیادان با تغییر سیستم جاری مدیریت صید میگو موافق نیستند. به رغم این نتیجه کلی، صیادان جوانتر، با تجربه تر، با سوادتر و همچنین صیادان با درآمد کمتر موافقت بیشتری با تغییر سیستم مدیریت ابراز داشتند. اگرچه نتیجه کلی تحقیق تغییر نظام فعلی به ITQ را تایید نمی کند، ولی نمی توان آن را نادیده گرفت. اجرای سیستم ITQ بعنوان یک روش نوین مدیریتی به کاهش مشکلات جاری منجر خواهد شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مدیریت صید؛ سهمیه بندی؛ صید میگو؛ ITQ؛ خلیج فارس | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| FEASIBILITY STUDY ON APPLICATION OF SHRIMP CATCH QUOTA IN HORMOZGAN PROVINCE | ||
| نویسندگان [English] | ||
| D. Karimi؛ F. Eslami | ||
| چکیده [English] | ||
| The Persian Gulf fisheries are currently managed through regulations that restrict access to the fishery. These controls do not overcome the incentive for over fishing that follows from lack of ownership in open access fisheries. In such situations, more effort is required to maintain fishery resources. ITQ system of fisheries management is increasingly recognized as a practical alternative to traditional regulation methods. Traditional administration of fisheries as a common property has failed to ensure the fishery resource management is a sustainable way. Worldwide, fishery management systems are now turning to sustainable utilization of the fishery resources. ITQ's are part of this transition. Shrimp fishermen's opinion on the current shrimp management system and the possible change to a new ITQ system is examined in this study. We used a questionnaire and a stratified random sampling method, through which a total of 144 fishermen were interviewed in Hormozgan province. Descriptive statistics and contingency tables were used to estimate the agreement of fishermen with ITQ system in the study area. The results indicated that most of the fishermen do not agree with the change in the shrimp management system. Despite this result, the interviews showed that the younger, more experienced, highly educated and lower income fishermen mostly agree with the change in the current management system compared to other groups. Although the overall result does not endorse the move towards using ITQ system, but we believe that the ITQ system provides a new management system that efficiently reduces current problems. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Fisheries management, QUOTA, Shrimp, ITQ, Persian Gulf, Iran | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 320 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 234 |
||