| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,049 |
| تعداد مقالات | 34,082 |
| تعداد مشاهده مقاله | 46,533,120 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 77,581,341 |
ارزیابی کارآیی پراکسید هیدروژن در مقابله با آلودگی قارچی تخمهای تاسماهی ایرانی ( Acipenser persicus ) | ||
| مجله علمی شیلات ایران | ||
| مقاله 13، دوره 14، شماره 1، آذر 1384، صفحه 161-176 اصل مقاله (1.36 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/isfj.2017.113824 | ||
| نویسندگان | ||
| حبیب وهاب زاده رودسری1؛ محمدرضا احمدی1؛ امین کیوان2؛ محمود معصومیان1 | ||
| 1تهران | ||
| 2لاهیجان | ||
| چکیده | ||
| تکثیر مصنوعی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) هر ساله جهت بازسازی ذخایر انجام می شود. مشکل اصلی انکوباسیون این گونه تلفات زیاد ناشی از قارچهای آبی است. گزینه بهینه برای جایگزینی داروی مالاشیت گزین در آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی، پراکسید هیدروژن (H2O2) می باشد که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید شده و در گروه داروهای با اولویت نظارت پایین (LPR) رده بندی شده است. نظر به عدم تجربه استفاده از این ماده در شرایط کارگاههای تکثیر و پرورش تاسماهیان به ویژه در ایران، این تحقیق طی دو سال و 6 سری آزمایش با مقادیر 750، 1500، 1000، 2000، 3000، و 9000 µl/L به صورت حمام 10 و 15 دقیقه ای بر روی تخمهای تاسماهی ایرانی انجام شد. نتایج درصد تفریخ تخمها، مقایسه آماری تعداد کلنی های کشت قارچی نمونه های تخم و آب انکوباتور و هم چنین مقایسه درصد وزنی تخمهای سالم و آلوده به قارچ نشان داد که بسته به شرایط انکوباسیون استفاده از غلظتهای 1000 و µl/L 1500 پراکسید هیدروژن بعد از مرحله گاسترولا در انکوباتور یوشچنکو با صعود تخمهای مرده و قارچی به سطح آب علاوه بر تسهیل حذف فیزیکی تخمهای ناسالم، در مقایسه با مالاشیت گرین تا حد قابل قبولی در کنترل عارضه قارچ زدگی تخمهای تاسماهی ایرانی موثر بوده است به طوری که در مقایسه درصد تفریخ در تیمارهای یاد شده با شاهد (مالاشیت گرین) بر اساس طرحهای آماری، اختلاف معنی داری نداشت (64 درصد در تیمار پراکسید هیدروژن و 55 درصد در مالاشیت گرین) و با توجه به اثبات برابری کارایی آن و کم خطر بودن این ماده نسبت به مالاشیت گرین می توان از آن برای کنترل و درمان قارچ زدگی تخمهای تاسماهی ایرانی طی دوره انکوباسیون استفاده نمود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پراکسید هیدروژن؛ تاسماهی ایرانی؛ Acipenser persicus؛ آلودگی قارچی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| EVALUATION OF HYDROGEN PEROXIDE EFFECTIVENESS IN FUNGAL DESINFECTION OF ACIPENSER PERSICUS EGGS | ||
| نویسندگان [English] | ||
| H. Vahabzadeh rodsari1؛ M. Ahmadi1؛ A. Keyvan2؛ M. Masumian1 | ||
| 1tehran | ||
| 2Lahijan | ||
| چکیده [English] | ||
| Fungal infection during incubation of Acipenser persicus eggs claims high mortalities in the hatcheries each year. Malachite Green has been used for many years to disinfect eggs during incubation, but recent studies have shown that the compound might be toxic and potentially mutagenic. In addition, there are implications in the literature for the chemical to be teratogenic and tumor promoter in animals and humans. One of the best replacements for the chemical is Hydrogen Peroxide (H2O2) which has been categorized as a low priority regulation (LPR) drug by FDA. During a two year study, six experiments were carried out on the effectiveness of Malachite Green and Hydrogen Peroxide on the infected eggs of Persian sturgeon with fungi while keeping another group of the eggs as control in Yuschenkov incubators. The chemicals were applied to the eggs at a concentration of 750, 1000, 1500,2000,3000 and 9000 µl/l. Hatching rate and number of fungal colonies weight percentage of infected to that of healthy eggs were used to assess the usefulness of the chemicals in controling the infection. The results showed that eggs treated with 1000 and 1500µl/l of H2O2 compared to Malachite Green and other doses of the chemicals, had higher hatching rate, and were free from fungal infections. The separation and removal of the infected eggs was also easier when H2O2was used. Hence, the chemical can be introduced to the sturgeon hatcheries as an appropriate anti-fungal agent. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| hydrogen peroxide, Acipenser persicus, Fungal infection | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 350 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 211 |
||