| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شماره‌ها | 3,086 |
| تعداد مقالات | 34,442 |
| تعداد مشاهده مقاله | 48,907,458 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,347,675 |
ارزیابی کارایی آفت‌کش گیاهی دایابون (SL 10%)، روی سوسک برگخوار نارون Xanthogaleruca luteolla | ||
| آفت کش ها در علوم گیاه پزشکی | ||
| مقاله 7، دوره 3، جلد 3 شماره 2 - شماره پیاپی 6، آذر 1395، صفحه 154-161 اصل مقاله (565.07 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jppps.2016.109148 | ||
| نویسندگان | ||
| مریم وهابی مشهور1؛ سعید محرمی پور* 1؛ مریم نگهبان2 | ||
| 1گروه حشره‌شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. | ||
| 2بخش تحقیقات آفت‌کش‌ها، موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| سوسک برگخوار نارون، Xanthogaleruca luteolla، از مهمترین آفت درختان نارون میباشد که هر ساله خسارت زیادی به این درختان در فضای سبز شهری وارد می کند. کنترل شیمیایی از مهمترین روش‌های مدیریت این آفت میباشد که امروزه بهطور گستردهای استفاده میشود. به دلیل آثار زیانبار ترکیبات شیمیایی بر موجودات غیر هدف، دشمنان طبیعی و محیط زیست، استفاده از آفتکشهای گیاه پایه راهکاری امن و مناسب برای کنترل این آفت به نظر میرسد. در این پژوهش سمیت تماسی گوارشی یک حشرهکش گیاهی جدید، تحت عنوان دایابون (SL 10%)، تهیه شده از روغنهای گیاهی، روی لارو سن دو، لارو سن سه و حشره کامل سوسک برگخوار نارون مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمایشهای مقدماتی، غلظت 20 تا 80 درصد کشندگی بر اساس فواصل لگاریتمی بدست آمد. مقادیر LC50 پس از محلولپاشی روی برگ و حشره روی لارو سن دو، لارو سن سه و حشره کامل به ترتیب معادل 5154، 6272 و 3928 پی‌پی‌ام بود. همچنین مصرف آفت‌کش، خسارت وارد شده به برگ را به ترتیب توسط لاروهای سن دو (5000 پی‌پی‌ام )، لارو سن سه (6000 پی‌پی‌ام) و حشره کامل (4000 پی‌پی‌ام)، به ترتیب به میزان 20 درصد، 40 درصد و 60 درصد در مقایسه با شاهد کاهش داد. یافتههای این پژوهش امکان استفاده از دایابون در مدیریت سوسک برگخوار نارون در فضای سبز شهری را نشان می دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خسارت؛ دایابون؛ درصد کشندگی؛ سمیت تماسی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,463 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,706 |
||