| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,036 |
| تعداد مقالات | 33,984 |
| تعداد مشاهده مقاله | 45,763,338 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 77,187,983 |
Inhibitory effects of Clindamycin on shedding of Toxoplasma gondii oocyst and its comparison with Monensin in kitten | ||
| Archives of Razi Institute | ||
| مقاله 6، دوره 61، شماره 1، فروردین 2006، صفحه 41-47 اصل مقاله (114.93 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ari.2006.103725 | ||
| نویسندگان | ||
| M. Tabatabayi؛ B. Mosallanejad* ؛ M. Mohebali؛ A. Malmasi؛ A. Bahonar؛ F. Sasani | ||
| چکیده | ||
| The efficacy of Clindamycin and Monensin were evaluated in the prevention of oocyst shedding of kittens with Toxoplasma gondii (Tehran strain). In this study, 28 healthy kittens aged 1.5 – 2 months old divided randomly into 4 groups of seven. In group 1, Kittens were fed with the infected brain tissues of mice, all of seven kittens (100 %), shed oocyst, nearly 1 week after infection, which lasted for 8 to 9 days. In group 2, kittens were fed with infected brain tissues of mice and Clindamycin at dose of 20 mg/kg from day -3 to + 21 after infections, none of seven kittens, shed any oocyst. In group 3, kittens were fed with Clindamycin at dose of 10 mg/kg, same as group 2, two of 7 kittens (28/6%), began to shed oocyst from day 11 to 18 after infection. Kittens of group 4 that were fed with Monensin at dose of 0.02 % incorporated in dry food did not shed any oocyst. Data analysis revealed that Clindamycin 20mg/kg and Monensin 0.02% had a 100% inhibitory effect against Toxoplasma gondii (Tehran strain). No adverse reactions were observed during the experimental period. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Clindamycin؛ monensin؛ Toxoplasma gondii؛ Oocyst shedding؛ kitten؛ Tehran strain | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بررسی اثرات مهاری کلیندامایسین بر روی دفع اووسیست توکسوپلاسما گوندی و مقایسه آن با موننزین در گربه ها | ||
| نویسندگان [English] | ||
| م. طباطبایی؛ بهمن مصلی نژاد؛ م. محبعلی؛ ا. ملماسی؛ ا. باهنر؛ ف. ساسانی | ||
| چکیده [English] | ||
| در این بررسی، 28 قلاده گربه سالم، با سن 5/1 تا 2 ماه و از هر دو جنس انتخاب شده و به 4 گروه 7 تایی تقسیم بندی شدند. در گروه اول تمام 7 گربه (100 درصد)، که مغز موش آلوده به توکسوپلاسما گوندی آنها خورانده شده بود، تقریبا 1 هفته بعد از ایجاد آلودگی شروع به دفع اووسیست کردند و برای 7 تا 8 روز نیز طول کشید. در گروه دوم، تمام 7 گربه، که مغز موش آلوده در روز اول و کلیندامایسین با دز20 کیلوگرم/ میلی گرم از روز 3 - تا 21 + بعد از عفونت به آنها خورانده شده بود هیچکدام اووسیست دفع نکردند (دارو 100 درصد موثربوده است). در گروه سوم، که مشابه گروه 2 با کلیندامایسین 10 کیلوگرم/ میلی گرم تغذیه شده بودند، 2 تا از 7 گربه مربوط به این گروه، از روز 11 تا 18 بعد از عفونت شروع به دفع اووسیست کردند (دارو 4/71 درصد موثر بوده است و زمان دفع هم طولانی تر شده است). گربه های گروه 4 نیز که با موننزین 02/0 درصد به همراه غذای گربه ها تغذیه شده بودند (مشابه گروه 2 و 3)، تا پایان روز سی ام هیچ اووسیستی دفع نکردند. در این مطالعه 60 موش سوری سالم با برادی زوئیت های توکسوپلاسما گوندی (سویه تهران) و به شکل داخل صفاقی آلوده شده بودند. موش ها 30 روز بعد از تلقیح کشته شده و مغر هموژنیزه شده آنها در نرمال سالین به گربه ها خورانده شده بود. نتایج بدست آمده نشان داد که کلیندامایسین 20 کیلوگرم/ میلی گرم و موننزین 02/0 درصد دارای اثر مهاری 100 درصد بر روی دفع اووسیست می باشند و اثرات کلیندامایسین وابسته به دوز است و با کاهش دز دارو از 20 به 10 کیلوگرم/ میلی گرم، 2 تا از 7 گربه (6/28 درصد) مربوط به گروه 3، بعد از روز یازدهم آلودگی شروع به دفع اووسیست کردند. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| کلیندامایسین, موننزین, توکسوپلاسما گوندی, گربه, دفع اووسیست | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,320 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,950 |
||