| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,094 |
| تعداد مقالات | 34,531 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,353,782 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,810,616 |
بررسی تنوع جمعیتهای گل جالیز مصری (Orobanche aegyptiaca) در واکنش به علفکشها و بنزوتیادیازول در گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum) | ||
| آفات و بیماری های گیاهی | ||
| مقاله 1، دوره 80، شماره 2، اسفند 1391، صفحه 103-118 اصل مقاله (612.17 K) | ||
| نوع مقاله: علوم علفهای هرز | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jaep.2013.100564 | ||
| نویسندگان | ||
| نوشین نظام آبادی* 1؛ حمید رحیمیان مشهدی1؛ اسکندر زند2؛ حسن محمد علیزاده1؛ محمدرضا نقوی1 | ||
| 1پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، دانشکده کشاورزی، کرج | ||
| 2موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات علفهای هرز، صندوق پستی 1454، تهران 19395 | ||
| چکیده | ||
| آگاهی از تنوع جمعیتهای گل جالیز در واکنش به علفکشها میتواند کمک بزرگی در راستای بهبود مدیریت آنها باشد. پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل طی سالهای 1389 و 1390 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. عامل اول 12 جمعیت گل جالیز مناطق مختلف کشور و عامل دوم سه بار پاشش علفکش گلایفوزیت (41%EC) به مقدار 21 و 41 میلیلیتر ماده مؤثره در هکتار، علفکش سولفوسولفورون (75%WG) 27 و 50 گرم ماده مؤثره در هکتار و همچنین محلول پاشی بوتههای گوجه فرنگی با غلظتهای 15، 20 و 30 پی پی ام ماده مؤثره بنزوتیادیازول، 30، 40 و 50 روز پس از نشاء و قرارگیری بذور آن به مدت 36 ساعت در 15، 20 و 30 پی پی ام بنزوتیادیازول، شاهد با و بدون گل جالیز بودند. درصد کاهش تراکم، وزن خشک گل جالیز نسبت به شاهد آلوده و درصد افت عملکرد گوجه فرنگی نسبت به شاهد بدون آلودگی، محاسبه شد. بهترین تیمار برای کنترل گل جالیز به جز جمعیت ارومیه، تیمار سولفوسولفورون 50 گرم ماده مؤثره در هکتار با سه بار پاشش بود وفقط جمعیت گل جالیز بهشهر را کاملاً کنترل کرد. جمعیت ارومیه با گلایفوزیت 41 میلیلیتر در هکتار بهتر کنترل شد. بنزوتیادیازول بجز تیمار سه بار محلول پاشی با غلظت 30 پی پی ام ماده مؤثره، کارایی مناسبی در کنترل گل جالیز نداشت. | ||
| کلیدواژهها | ||
| جمعیت گل جالیز مصری؛ تراکم؛ وزن خشک گل جالیز؛ گلایفوزیت؛ سولفوسولفورون | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigating broomrape (Orobanche aegyptiaca) populations diversity in response to herbicides and banzotiadiazol in tomato (Lycopersicum esculentum) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| N. NEZAMABADI1؛ H. RAHIMIAN MASHHADI1؛ E. Zand2؛ H. M. ALIZADEH1؛ M. R. NAGHAVI1 | ||
| چکیده [English] | ||
| Knowledge about population diversity of broomrape in response to herbicides can help to better management this parasite. This experiment was carried out in a factorial with randomized complete block design with 3 replications under natural condition. First factor was broomrape populations and second factor was included active ingredient (a.i) of glyphosate (41%EC) at 21 & 41 ml ha-1 and sulfosulfuron (75%WG) at 27 & 50 g a.i ha-1, and 15, 20 and 30 ppm banzotiadiazol (BTH) sprayed 30, 40 & 50 days after transplanting or DAT. Density and dry weight reduction percentages of broomerape and yield loss of tomato were estimated. In all population except Oromieh 50 g a.i ha-1 sulfosulfuron was the best treatment (80% control). But only Behshahr broomrape population was completely controlled. Oromieh broomrape population was controlled 80%with 41 ml a.i ha-1glyphosate. All dosages of banzotiadiazol except 30 ppm a. i. ha-1, couldn’t control broomrape populations. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| broomrape population, Density, dry weight of broomerape, Sulfosulfuron, Glyphosate | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,060 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,319 |
||